wtorek, 23 listopada 2010
RZEŹBY W KOLE!
Projekty rzeźb dla Miasta Poznania i Regionu Wielkopolski.
MDK w Kole
Galeria Nowa
Wernisaż 18 listopad
godz. 18.00
Już w listopadzie zobaczymy unikalną kolekcję rzeźb artystów Członków WZAR. Prezentowana ekspozycja składa się z dwóch kolekcji przygotowanych specjalnie dla Wielkopolski.
Wystawa rzeźb oraz projektów rzeźbiarskich jest dedykowana i stworzona dla upiększenia i wzbogacenia przestrzeni miejskiej Poznania i Wielkopolski.
Organizatorzy planują dotrzeć do szerokiego grona odbiorców.
Twórczość uczestników prezentowana była na wielu wystawach krajowych
i zagranicznych. Mają oni na swym koncie znaczący dorobek twórczy, liczne realizacje przestrzenne od małych form rzeźbiarskich aż, po monumentalne dzieła.
Tegoroczna prezentacja umożliwi zapoznanie się z twórczością przedstawicieli kilku generacji artystycznych. Obok nestorów, wytrawnych mistrzów starszego pokolenia znajdą się prace młodych prężnie działających artystów wykonane w brązie oraz innych materiałach.
Współczesna rola rzeźby? Rola sztuki tej cichej, pojedynczej często prototypowej dla designu. Człowiek na przeciw technologii i maszyn. Nie związany z ergonomią. Zaczyna twórczość w "swojej głowie". Papier i ołówek, dłuto i własne ręce to jego narzędzia, nie związana masa, samorodna, oszczędna wymagająca odkrycia. Proces ten w zasadzie najważniejszy, partyzancki trwa najdłużej, później obróbka czasem technika i na końcu technologia.
Arystoteles upatrywał sztukę jako potrzebę do wytwarzania i widział w niej piękno. Dzieło miało naśladować naturę poprzez wiedzę o niej, czyli obserwacja świata była narzędziem do jej poznania. Platon wyróżnił mimesis jako kategorię naśladowniczą.
Dehumanizacja sztuki, którą Ortega y Gasset zauważył jako rozwój człowieka masowego przybiera dziś inny kontekst. Czy człowiek konsumpcyjny ma czas i narzędzia do odbioru tradycyjnej, prostej formy? Masowa użyteczność jest korzystna wobec ekonomii. Indywidualny odbiór sztuki wymaga odwołania do "wnętrza". Każdy twórca jest inny, jak i odbiorca: pierwszy kształci postawę wewnętrznego dawania, drugi wypracowuje postawę zewnętrznego brania.
Trudno określić jaką z potrzeb współczesnego widza pobudzić bądź zaspokoić. Artysta pozostaje w ogromie potencjalnych pytań, uwag i szuka nowej drogi. Wartościowanie ulega przetasowaniu przez wiele poglądów. Władysław Tatarkiewicz w swojej definicji sztuki założył, iż efekt końcowy winien zachwycać, wzruszać lub wstrząsać.
Bodziec dla widza jest pomostem - co odczuwa, postrzega i przeżywa zbiera w nadanej formie.
Wystawa to spotkanie, tym bardziej zbiorowa gdzie wypowiedzi są różne, powstałe w zbliżonym czasie, rzeczywistości. Te wypowiedzi to sygnały kondycji współczesnego twórcy...
Rzeźby dedykowane zostały przez autorów Wielkopolsce, odzwierciedlają poszukiwania form wplecionych w przestrzeń, jako miejsce życia i przeżywania go. Projekty są osobistymi realizacjami oraz refleksjami na temat otaczającego świata i wartości, które go pozycjonują. Kolekcja tych prac opowiada o próbie indywidualnych zmagań rzeźbiarzy w trudnym do pogodzenia obrazie wszelkiej komercjalizacji a osobistą wypowiedzią.
Autor tekstu: Julia KP
Obejmując funkcję prezesa Wielkopolskiego Związku Artystów Rzeźbiarzy będącego od niedawna autonomicznym podmiotem, ściśle zintegrowanym z życiem i tętnem artystycznych działań wielkopolskiego środowiska pragnę pozyskiwać młodych artystów kreujących odważnie swe wizje i zamysły twórcze, stworzyć im warunki do prezentacji i konfrontacji swych dzieł.
Pragniemy, jako grupa twórcza dołożyć swoją cegiełkę do uczestnictwa i wzbogacania wizerunku Regionu Wielkopolski. Poznań podążając za wzorem innych miast europejskich inwestujących w ciekawą architekturę nie może rezygnować z realizacji rzeźbiarskich nadających przestrzeni publicznej własną tożsamość określającą charakter lokalnej społeczności. Coraz lepiej wykształcone inteligentne społeczeństwo oczekuje od twórców prac, które pozwolą stworzyć swoisty intensywniejszy niż dotychczas dialog z dziełem. Sądzę, że należy zgodzić się z Thorstenem Goldbergiem artystą tworzącym w Berlinie, że dziś inteligentnym widzom trzeba czegoś więcej niż ładnej abstrakcyjnej formy czy Pomnikowej martyrologii, choć i te realizacje nadal mają swoje uzasadnienie i rację bytu.
Roman Kosmala, Artysta Rzeźbiarz, Prezes Wielkopolskiego Związku Artystów Rzeźbiarzy
...Projekty to propozycja wzbogacenia naszego pięknego miasta i naszego regionu o nowe realizacje rzeźbiarskie. WIELKOPOLSKA jako kolebka polskości w szczególności winna dbać o swoją rodziną kulturę i tradycję poprzez promowanie artystów działających twórczo w jej obrębie.
Anna Słonka-Moskwa
Miłośnicy Rzeźby, sztuki oraz Ci którzy interesują się kulturą będą mieli okazję przekonać się, jak wykorzystać talent w oryginalnych i niebanalnych pomysłach realizacji rzeźbiarskich. Prezentowana Kreacja jest samoistną ucztą rzeźby.
Julia Kaczmarczyk-Piotrowska
LP Imię i nazwisko Tytuł rzeźby
1. Berdyszak Łukasz Kompozycja.
2. Boettner-Łubowski Rafał Hommage A Brancus.
3. Daczka Ireneusz Projekt fontanny.
4. Dimitrow Giotto Dwie Gracje.
5. Gołąbek Michał The power.
6. Gutowski Henryk Cz. Duch Ikara.
7. Kalicka Mariola 1. Płomień
2. Retro.
8. Kaczmarczyk-Piotrowska Julia 1. Niecka.
2. Formy fraktalne (fot. Janusz Gliszczyński)
9. Kosmala Roman 1. Znaki nieskończoności.
2. W tarczy księżyca.
10. Krzymańska Anna Powiew wolności.
11. Petruk Józef Wędrowiec.
12. Tomasz Jędrzejewski Subtelności.
13. Piątkowski Alojzy 1. Happening malarski.
2. Skoczkowie o tyczce.
3. Mała malarka.
4. Atleci.
14. Podskarbi -Hebisz Maria Projekty fontann.
15. Rafalik Kazimierz 1. Samuraj.
2. Wspomnienie Kopernika.
16. Rodzińska Anna 1.Postać.
17. Rosińska-Melnik Irena Skrzypaczka IV.
18. Różańska-Woźniak Jolanta 1.Piłka w siatce
2. Projekty fontann I, II.
19. Filip Grzegorz Stanżewski Tam i z powrotem.
20. Słonka-Moskwa Anna Elfik
21. Szczurowska Magdalena Bitka.
22. Szymała-Wołyńska Grażyna Projekty fontanny.
23. Szymańska Urszula Dobranoc.
24. Tomaszewska Saga Dana Klatka.
25. Tyczyńska Lidia Druid.
Zaprezentowana zostanie również praca Jolanty Różańskiej-Woźniak laureatki konkursu: Projekty fontann dla Miasta Poznania i Regionu Wielkopolski.
więcej: www.wzar.pl
http://www.wzar.pl/wystawy/katalog-wystawa-rzezb-w-kole
oraz:
MDK KOŁO:
18.11., godz. 18.00 - Zaduszki Artystyczne.
W programie:
Wernisaż wystawy rzeźb "Wielkopolscy rzeźbiarze"- artystów działających w Wielkopolskim Związku Artystów Rzeźbiarzy w Poznaniu
oraz koncert zespołu jazzowego "Tfaruk" z Poznania http://www.mdk-kolo.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=452&Ite...
Wystawa czynna do 25 listopada 2010
informacje o zakończonych realizacjach:
http://www.youtube.com/watch?v=qj1ACFS1q4M&feature=mfu_in_order&list=UL
http://www.bedyka.pl/n77.wielkopolska_rzezba_w_gazowni.118.html
http://ezoterycznypoznan.pl/news/596/33/Rzezby-w-Gazowni/
http://cojestgrane.pl/wydarzenie/54547/
piątek, 1 października 2010
poniedziałek, 27 września 2010
Fontanny

czwartek, 16 września 2010
PŁAWNO 2010 - Pokłosie 4 Międzynarodowego Pleneru Rzeźbiarskiego PUSZCZA ZIELONKA

Od 11. 09.10 - 26. 09. 10 trwa wystawa poplenerowa, którą można zobaczyć w Hoteliku Rozmaitości w Pławnie k. Murowanej Gośliny
Czynne od PN - N w godz.: 14.00 do 19:00 z wyjątkiem środy
tel.: 048602668205
email: biuro@rozmaitosci.eu
Zgromadzone prace są efektem pleneru, w którym uczestniczyli rzeźbiarze z całego świata. Tematem twórczych zmagań była: "Podróż do..." wędrówka rzeźbiarska zaproponowana przez kurator artystkę rzeźbiarkę Grażynę Szymała-Wołyńską. Organizatorem przedsięwzięcia był Komitet Partnerski Ziemi Goślińskiej (www.kpzg.murowana-goslina.pl). Jest to czwarta edycja tego międzynarodowego projektu.
W międzynarodowym projekcie i sympozjum udział wzięli:
Igor Brown Izrael,
Susheila Jamieson Szkocja,
Julia Kaczmarczyk-Piotrowska Polska,
Stanisław Henryk Kowalczyk Polska,
Izabela Martenka Polska,
Denis Pottier Francja,
Hans Reijnders Holandia,
Jan Serafin Polska,
Anna Słonka-Moskwa Polska,
Grażyna Szymała-Wołyńska Polska,
Kazimierz Świerczewski Polska
Twórcy:
... nie jestem konceptualistą. Lubię piękną formę i fakturę. Mówienie o sztuce jest trudne, lepiej wziąć się do pracy - czuć strukturę drewna, mierzyć się z jego siłą i nadawać nową formę...
Igor Brown (Izrael)
...ziemia, woda, powietrze, spacery do jeziora Pławno. Za każdym razem są inne, to podróże w życiu. Czasami droga jest jasna, prosta bez niebezpieczeństw. To czas kiedy można latać, unosić się i doświadczać...
Susheila Jamieson (Szkocja)
... podróż do... ucieczka w czas i poza czasem ...
Julia Kaczmarczyk-Piotrowska (Polska)
... całe nasze życie jest wielką nieustającą podróżą w czasie i przestrzeni. Podróżą: niesamowitą, piękną, podniecającą czasami tragiczną, czasami komiczną, ale zawsze nieprzewidywalną. Ta podróż to jak nieustająca gra w kości z losem a może samym Bogiem...
Stanisław Henryk Kowalczyk (Polska)
...ważne jest szukanie znaków, śladów, które nas prowadzą do celu. Każdy charakteryzuje się inną wrażliwością dlatego znajdzie wyjątkowe wskazówki, które pomogą mu nawiązać kontakt i nawiązać dialog ze sztuką...
Izabela Martenka (Polska)
...kiedy poznałem Kati, była północ w Monpellier. Poszliśmy na plażę, położyliśmy się na piasku i oglądaliśmy gwiazdy. Stwierdziliśmy, że każda gwiazda to osoba, kiedyś kochana, teraz nieżyjąca. Każda gwiazda jest królem, ci królowie są świadkami naszej miłości. Trwają na niebie, aby troszczyć się o naszą miłość. Bogowie tchnęli w nas miłość i królowie są po to, by bronić tej miłości...
Denis Pottier (Francja)
...czy sztuka jest tylko dla inteligentnych ludzi?.. albo możesz ją zjeść. Artysta jest jak lody - ciepło i zimno w jednym...
Hans Rejinders (Holandia)
...podróż do .. ZOSTAJĘ - niezwykłe miejsce wyznaczone potrzebą dokonywania wyboru...
Jan Serafin (Polska)
... nieustanne odkrywanie życia na nowo...
Anna Słonka-Moskwa (Polska)
...najpiękniejsza podróż to ta, której jeszcze nie "dotknęłam"...
Grażyna Szymała-Wołyńska (Polska)
...
Kazimierz Świerczewski (Polska)
Przedsięwzięcie realizowane zostało we współpracy z Miejsko Gminnym Ośrodkiem Kultury i Rekreacji w Murowanej Goślinie oraz z Międzynarodowymi Targami Poznańskimi i przy wsparciu finansowym Gminy Murowana Goślina.
Podróż do... miejsc niezwykłych
Miejscem rzeźbiarskich zadumań po raz czwarty zaowocował obszar Puszczy Zielonka, gdzie w maleńkiej miejscowości Pławno w oderwaniu od codzienności spotkali się artyści rzeźbiarze z całego świata. Po to by, odbyć podróż do... miejsc niezwykłych.
Człowiek dostrzegł piękno i je nazwał. Poczuł miejsca wyjątkowe, w których żywioły zmieniają rzeczywistość, i zaczął je łączyć. Nadał im funkcję sakralną. Rzeźba jako amulet towarzyszyła mu w podróży, była znakiem na mapie "do domu", do początku. Bramą do zrozumienia, otwartą bądź zamkniętą.
Podróż odbywa się w dwie strony, jest drogą twórcy otwierającego proces przeżycia i doświadczenia piękna. Jest drogą odbiorcy uczestniczącego w tym zdarzeniu. W efekcie pojawia się polemika, odkrycie, nieoczekiwane. Podróż, włóczęga, wędrówka jest wartością - pielgrzymką. Trzeba sprostać jej wymogom, odpowiedzieć na bodźce, dostrzec przemianę. Akt twórczy to dla artysty kreacja właściwego smaku, niezłapana w pętlę konsumpcjonizmu, szukanie trwałych, autentycznych przekazów, ponadczasowych wartości, piękna obecnego w przyrodzie i wkomponowanych w nią świadectw przeszłości. Pragnieniem twórcy jest zawsze rozwój, duchowe dotarcie do tego, co kryje się pod powierzchnią. Drzewo symbolizuje to, co męskie i żeńskie - niewinność, idealną harmonię oraz życie i jego niekończącą się ewolucję. Pień jest męskością, a przyrost, wnętrze kobiecością. Środek wymaga uzewnętrznienia, poznania ducha i ukazania go.
Ta podróż wiedzie do celu. Aby do niego dotrzeć, artysta stawia drogowskazy, czerpiąc z siebie. To ołtarze jego wrażliwości. Owocem ma być dobre życie.
Autor tekstu: Julia KP(Kaczmarczyk-Piotrowska)
poniedziałek, 23 sierpnia 2010
poniedziałek, 9 sierpnia 2010
wtorek, 20 lipca 2010
Akwarium sztuki
13 kobiet, 13 artystek - każda pełna kolorów i z wielobarwości tworząca swoje prace. Obrazy olejne, akrylowe, akwarele oraz kolaże oglądać będzie można do 16 sierpnia w warszawskim Klubie Time.

Akwarium Sztuki to przede wszystkim platforma współpracy. Miejsce dla wszystkich kobiet, które mają potrzebę tworzenia. Tylko dla kobiet. Dlaczego?
Po pierwsze zależy nam na tworzeniu portalu o określonej estetyce. Barwnego i ciepłego. Środowiska przyjaznego kobiecej wrażliwości, bez nieprzyjemnych uwag i komentarzy, bez rywalizacji i chęci dominacji za wszelką cenę.
Nie promujemy "sztuki dla sztuki", nie uważamy, że twórca, który z powodzeniem sprzedaje swoje prace i nawet jest w stanie się z tego utrzymać to nie twórca przez duże "T". Nie uznajemy za sztukę tylko tego, czego nikt nie rozumie i czego nie można nazwać "ładnym".
Przysłowiowe "mleczyki" czyli kwiaty i pejzaże, kolorowe i miłe dla oka tak kpiąco traktowane przez niektórych twórców to też sztuka. Sztuka, z którą odbiorcy chcą obcować, chcą ją mieć na własność, wieszać na swoich ścianach, patrzeć i czuć się w jej otoczeniu dobrze.
Tworzymy dla ludzi. Wnosimy do ich domów ciepło i dobry nastrój.
Po drugie - w tym ciągle ogarniętym dyskryminacją świecie to nam - kobietom potrzebne jest wsparcie. To nam odmawia się wielu praw. Nie należymy do żadnej feministycznej organizacji - Projekt Akwarium promuje kobiety, wspiera ich twórcze działania, pomaga odkryć w sobie artystkę i rozwinąć talenty. Jeśli walczymy o prawa kobiet, to w zakresie ich prawa do swobody tworzenia."
Akwarium Sztuki
Swoje prace zaprezentują:
- Magdalena Bronakowska
- Julia Kaczmarczyk - Piotrowska
- Magdalena Kępka
- Agnieszka Kujawa - Bartosik
- Renata Kukla
- Diana Kwiatkowska
- Marta Motyl
- Anna Rogala
- Aneta Saks
- Małgorzata Szczecińska
- Joanna Świerczek
- Wiesława Weijs
- Maja Wolf
Wernisaż : 3 sierpnia 2010, godz. 19:00
Wystawę będzie można oglądać od 03.08 - 16.08
Adres : Klub Time, ul. Smolna 40, Warszawa
wtorek, 22 czerwca 2010
poniedziałek, 7 czerwca 2010
Między nami
oraz
Anna Słonka-Moskwa
GALERIA POD PSEM
Wernisaż 18.06.10 godz.: 18:00
ul. Grunwaldzka 250 Poznań
Zgromadzone na wystawie prace zostały wykonane w tradycyjnych technikach rzeźbiarskich w większości w brązie, materiałem połączonym z kamieniem. Eksponowane są również prace wykonane metodą galwanoplastyki oraz w czarnym dębie i terrakocie patynowanej. Widoczne są formy eksperymentalne zwłaszcza w stosowaniu reliefu i faktury rzeźbiarskiej oraz koloru patyny wykonywanej obróbką ciepłą i zimną. Artystki odwołują się: Anna Słonka-Moskwa do anatomii kobiety, biologii na poziomie fizycznym, jej prace są obrazem postrzegania ciała. Julia Kaczmarczyk-Piotrowska przedstawia "kobiecość" w ujęciu symbolicznym, stosując takie archetypy twórcze jak: koło, kręgi, spirala, łódź sprowadzając tworzenie do poszukiwania form organicznych.
Prezentacja ukazuje kobietę w czasie. Jej życie zostało ujęte nie tylko w aktualnie lansowanym wizerunku "pięknej bo młodej" lecz intrygującej. Przedstawione etapy ukazują w prosty sposób cykle życia: narodzin, młodości, dojrzałości i starości czy płodności. Formy ewoluują, podkreślając najbardziej charakterystyczne atrybuty damskiego piękna, poprzez wzorce przyjęte dla ogółu jako stałe. Motywy rytmiczne wprowadzają napięcie w każdym z proponowanych etapów w pojęciu ogólno kulturowym. Naturalny, pierwotny instynkt kształtuje ciało względem potrzeb i ukazuje w aspekcie dobra i bólu "bycie kobietą".

Moja garderoba składa się z wielu ubrań: sukienki, spodnie, marynarka; są też dodatki: szpilki, wstążki, paski, kolczyki i kosmetyki. Naga kobieta, przywdziewa swój wizerunek w zależności od tego, czego chce i ma do przeżycia. Jedynym w nagości ograniczeniem jest natura, a raczej bezradność wobec niej. Biologia bezlitośnie egzekwuje swoje prawa, w zamian za odnawialne życie.
Julia KP
Kobieta jest odwieczną zagadką...
Ilu metafor "Artyści" próbowali używać... Nikt nie zliczy,...
To, co łączy kobiety jest dla mężczyzn niepojęte.
Odwaga, wolność, życie dla nas mają inny wymiar.
Anna Słonka-Moskwa
Pani Stefania Kozłowska prowadząca galerię pisze: "Kobieta drobna, mała jaskiniowca pokochała. Szałas zbudowała i zjawił się tam On piękny młody, silny jak dzwon. A potem było miło i gniazdko się stworzyło, a Ona drobna, mała nad wszystkim panowała".
poniedziałek, 17 maja 2010
galeria pięciu


Urok naszych czasów sprowadza się do umiejętnego b u r z e n i a wszelkich granic; modne jest wszystko, dozwolone jest wszystko, króluje różnorodność i moc kolorów.
Staliśmy się zakładnikami.
Artyści zaangażowani w wystawę pt. "Granica" budują swoje prace na gruncie wartości uniwersalnych; ich sztuka jest - z założenia - mocno osadzona w tradycyjnym warsztacie rzeźbiarskim; oboje sięgają po klasyczne techniki, z olbrzymią łatwością kreując moment napięcia, odnosząc się do g r a n i c y jako specyficznego momentu; pojęcie to bowiem jest tylko iskierką, która (samoistnie) buduje relacje... wyzwala antagonizmy, emocje dwóch światów.
Artyści samodzielnie definiują tą nieuchwytną nić... balansowanie na linie, chciałoby się rzec; Julia Kaczmarczyk - Piotrowska mówi bezwzględnie: Granica jest dla mnie miejscem, gdzie kończę się ja; tam zaczyna się przygoda drugiego człowieka; więc n i e j e s t ona spotkaniem...
Tomasz Jędrzejewski szuka sensu w tym, co pozornie dzieli; szuka myśli, idei; znajduje. Granica ma wewnętrzny, osobisty przekaz jako dobro i zło; element zawieszenia, moment potencji, "dziania się". Jest to pewnego rodzaju przestroga oraz próba ukazania kruchości życia, z wewnętrzną nadzieją naznaczoną oczekiwaniem.
Jedynie w sztuce, w działaniach kreacyjnych znika pejoratywne znaczenie granicy; tu bowiem oznacza ona tylko szukanie, tworzenie, rozwój. Wyzwala adrenalinę.
Czy to właściwie nie absurd, by tytułować wystawę "Granicą", by konfrontować artystów, by dzielić nie-rozdzielny, nieskończony, niedefiniowalny obszar sztuki?
Absurd. Ale twórczy.
Oliwia Strykowska



czwartek, 13 maja 2010
czwartek, 22 kwietnia 2010
FORMY FRAKTALNE

Niewątpliwą zaletą projektu Julii Kaczmarczyk-Piotrowskiej jest jego aspekt artystyczno – badawczo - społeczny. Poszukiwania twórcze przekraczają stereotypy pojmowania rzeźby. Cieszącym faktem jest zastosowanie formy przestrzennej w realizacji dźwiękowej. Projekt ten posiada walor edukacyjny skierowany do dzieci i młodzieży. Bezpośrednio wpływa na podniesienie wiedzy z zakresu sztuk pięknych.
Ważnym elementem jest powiązanie efektu wizualnego dającego nową jakość dydaktyczną. To połączenie jest innowacyjne w dotarciu do dziecka przez pobudzanie wyobraźni – bezpośrednio i równocześnie na zmysły.
Wnioskująca pragnie wykorzystać swoje doświadczenie dydaktyczne i jednocześnie przeprowadzić eksperyment mający na celu bardziej efektywne, przystępne, atrakcyjne, przeżywanie emocji związanych z doświadczaniem piękna.
Jestem przekonany, że jej doświadczenie, ambitna i bardzo energiczna postawa, łatwość nawiązywania kontaktów stworzy i pozwoli na efektywne i sprawne wdrożenie powyższego projektu w praktyce oraz da pożądane efekty dydaktyczne oraz artystyczne.
Niewątpliwym walorem projektu jest już sam pomysł, by frapujące i abstrakcyjne matematyczno-fizyczne teorie fraktali i chaosu przełożyć na język sztuki. W zamyśle Artystki sztuka fraktalna staje się okazją do interdyscyplinarnego spotkania twórców oraz niekonwencjonalnego wykorzystania materiałów, technologii i środków wyrazu. Język, a właściwie języki jakimi planuje skomunikować się z odbiorcami Artystka wydają się odzwierciedlać skomplikowany system bodźców, którego doświadcza przeciętny współczesny człowiek żyjący w cywilizowanym świecie. Z drugiej strony jest to język fraktalny – pulsujący swoją pierwotną powtarzalnością. Tak jak język natury: liścia paproci, budowy DNA, chmury czy uderzeń serca. Projekt, podobnie jak same fraktale wydaje się zatem podlegać zasadom twórczego chaosu – na efekt końcowy będą miały wpływ wszystkie - najbardziej nawet subtelne warunki początkowe. Jest to zatem rodzaj eksperymentu.
Do podstawowych walorów projektu, należy bez wątpienia jego innowacyjność - sztuka proponowana przez Artystkę wymaga zarówno u współtwórców, jak i odbiorców wykraczania poza konwencje. W efekcie można się spodziewać zupełnie nowego typu fascynujących wrażeń. Pojawia się jednocześnie szansa wypracowania nowej metody
i nowych efektów w arteterapii, w której Artystka ma niewątpliwe udokumentowane doświadczenie. Jednak za ową multimedialną magią i „dzikością sztuki”, wpływającą na ludzkie emocje kryją się przecież reguły. Byłoby wspaniale, by ten świat mogli odkrywać młodzi ludzie. Walor edukacyjny projektu widzę tu zatem nie tylko w poszerzaniu świadomości czym sztuka współczesna jest, lub może być i jakimi nowymi środkami mogą operować artyści. Sztuka fraktalna uzmysławia, że za każdą technologią stoi człowiek, który ma wpływ na powstawanie rozmaitych wrażeń i zjawisk, zarówno w sztuce, jak i we wszechświecie. To być może niezły sposób aby przekonać odbiorców o działaniu znanego z teorii chaosu „efektu motyla”, który sugeruje, że każdy człowiek, który odbiera, przetwarza i przekazuje informacje wywołuje zmiany. Nawet subtelne uczucia i zachowania są ważne dla innych ludzi i świata. Tak też można rozumieć wartość tworzenia i przeżywania sztuki.
i proponują określać fraktal jako zbiór.
pt. „Piosenka dla mojego dziecka” wynikłej z wspólnej zabawy z dzieckiem materiałem plastycznym (2005 r). Praca ta składa się z wielu tych samych elementów kopiowanych w różnej skali – całość jest przestrzenną kompozycją wieloelementową, powtarzalną, fraktalną, którą można układać w dowolne wzory (przy masowej produkcji) forma może okazać się nieskończona.
Koordynatorem artystycznym projektu jest:
Julia Monika Kaczmarczyk – Piotrowska
Osoby zaproszone i biorące udział w projekcie to:
Janusz Gliszyński fotograf, plastyk – wystawiennik
Dariusz Tarczewski nowoczesny pianista, kompozytor i aranżer
Paulina Leśna wokalistka

Świetlica Socjoterapeutyczna Płomyczek
Przy Polskim Komitecie Pomocy Społecznej
ul. Przemysłowa 45, 61-541 Poznań
Do pobrania:
.jpg)